احتمالاً در جریان وحشی‌گریِ (عبارت مناسب‌تری پیدا نکردم) بازیکنان و مربیان دو تیم پرسپولیس و استیل‌آذین در دقایق پایانی مسابقه‌ی بین این دو تیم هستید. اگر در جریان نیستید ویدئوهای زیر را ببینید:
خلاصه بازی (10 دقیقه): http://www.youtube.com/watch?v=MJLtsJrV0jE&feature=feedu_more
مصاحبه 1: http://www.youtube.com/watch?v=FHqZLBnIy_M&feature=feedu
مصاحبه 2: http://www.youtube.com/watch?v=1cTEFPCqgyI&feature=feedu
مصاحبه 3: http://www.youtube.com/watch?v=46XCCrX-eW4&feature=feedu
مصاحبه 4: http://www.youtube.com/watch?v=oxISMIHNDMw&feature=feedu
موضوع از این قرار است:
استیل‌آذین با بازیکنانی که به گواه آمار در مجموع سیصد و چهل و چهار بار با لباس تیم ملی فوتبال ایران در زمین فوتبال حضور یافته‌اند، این روزها برای فرار از سقوط به دسته اول، دست و پا می‌زند.
پرسپولیس هم با بازیکنان اسمی‌اش که البته بی نام و نشان‌تر از استیل‌آذینی‌ها هستند، برای کسب رتبه چهارم لیگ با تراکتورسازی رقابت می‌کند.
بازی دو تیم پایاپای پیش رفته است. گل دقیقه‌ی بیست و دوم پرسپولیس، پس از دو دقیقه با گل استیل‌آذین خنثی شده است. بازی تا دقیقه‌ی 4+90 مساوی است.
سوشا مکانی دروازه‌بان بیست و چهار ساله‌ی استیل‌آذین، در هشتاد و هشتمین تجربه‌اش در لیگ برتر، حرکتی عجیب می‌کند. تیمش بیش از هر تیم دیگری نیازمند برد است. بازی در لحظات پایانی‌اش است و او که برخاسته از مکتب فوتبال غلامحسین پیروانی (از با فرهنگ‌ترین مربیان فوتبال ایران) است، نشان می‌دهد که به جای بهره‌گیری از منش پهلوانی غلامحسین پیروانی، مکتب کثیف بازیکنان عربی را سرلوحه‌ی خود قرار داده و در حالی که هیچ کس دور و برش نیست، توپ را با دست به بیرون پرتاب می‌کند و به بهانه‌ی کمر درد روی زمین دراز می‌کشد تا ثانیه‌های پایانی بازی را تلف کند. اما وقتی متوجه می‌شود که داور سناریوی او را باور نکرده، سریعاً بلند می‌شود. بازیکنان پرسپولیس رسم بازی جوانمردانه را رعایت نمی‌کنند و به جای پرتاب فرمالیته‌ی اوت برای استیل‌آذینی‌ها، بازی را از سر می‌گیرند. همان توپ این بار با اشتباه تکنیکی سوشا مکانی، روی پای اشپیتم آریفی، مهاجم کوزوویی پرسپولیس، جفت و جور می‌شود تا او جنجالی‌ترین گل لیگ دهم را به ثمر برساند. برای اطلاع از حواشی پس از گل به ویدئوها مراجعه کنید. تصاویر به اندازه کافی گویا هستند.
کمیته‌ی انضباطی فوتبال ایران که بدون شک پرکارترین کمیته‌ی انضباطی فوتبال در دنیاست، بدون ذکر نام کسی، اعلام کرده که پای حداقل 9 نفر متخلف در دعواهای آن مسابقه گیر است و ممکن است با محرومیت‌های طولانی روبرو شوند. اما سوال اینجاست با محرومیت این افراد چه جیزی تغییر می‌کند؟
اگر دوربین را از روی استادیوم آزای بچرخانیم و به جاهای دیگر ایران ببریم، مگر تصویر دیگری خواهیم دید؟
در خیابان، دو نفر بر سر چند ثانیه زودتر رسیدن به ترافیک بعدی، راه را بر هم دیگر می‌بندند، به هم فحش می‌دهند و حسابی از خجالت هم در می‌آیند.
در اتوبوس، دو نفر بر اثر حس مالکیتِ نگاهشان بر دختری بی خبر از همه جا، یقه یکدیگر را جر می‌دهند.
در تاکسی، مسافر و مسافرکش بر سر 100 تومان (تومانِ خدا بیامرز) خواهر و مادر یکدیگر را از فحش‌های رکیک بی نصیب نمی‌گذارند.
در خانه، پدری برای دیر به خانه آمدن فرزندش، او را به باد کتک می‌گیرد.
در مجلس، نماینده‌ها به هم فحش می‌دهند. یعنی انگار تا فحش ندهند کاری از پیش نمی‌رود!
در کلانتری، انتظامات شهر، اراذل و اوباش را رو سفید می‌کنند!
در ماهواره، مجری یک شبکه، شبکه‌ی دیگر را با باغ وحش یکی می‌کند.
در دولت، رئیس جمهور قلابی می‌گوید: آب رو بریز اونجات که می‌سوزه! و یا می‌گوید: اون ممه رو لولو برد، اما از تلفظ لغت سانتریفوژ عاجز است!
در همین ورزشگاه، داور، مربی، بازیکن، هیچ کس از فحش‌های ناموسی تماشاگران در امان نیست!
حالا اگر دوباره دوربین را بچرخانیم توی ورزشگاه آزادی، متوجه می‌شویم که تصویر زشت انتهای بازی پرسپولیس – استیل‌آذین، تصویر خودمان است!
×××
پانوشت:
به مصاحبه‌ها دقت کنید:
تنها کسی که در هیچ مصاحبه‌ای به کسی بی‌احترامی نمی‌کند، مهدی مهدوی‌کیاست.
حسین کعبی در جواب این سوال که "به نظر شما چه کسی مقصر است"، می‌گوید: من حرفی ندارم! همین طوری سالی 20 میلیون به کمیته انضباطی جریمه می‌دم!
سپهر حیدری کاپیتان پرسپولیس، در بخشی از صحبت‌هایش می‌گوید: چهل میلیون دارن سکته می‌کنن. پای تلویزیون بلند شم بدم به اونا؟
اشپیتم آریفی مهاجم پرسپولیس، متولد کوزووو و بزرگ شده آلمان است و از سال 2008 برای بازی در تیم پیام مشهد به ایران آمده است. اما فارسی را درست‌تر از سیاوش اکبرپور، سپهر حیدری، وحید هاشمیان، رحمان احمدی و محمد نوری صحبت می‌کند.