گرچه کودکی پنج ساله بودم و به یاد نمی‌آورم روزی را که
مظلومانه به خون نشستی و یکی یکی گل‌های جوانت را در دامان خود پرپر شده یافتی،
اما در سالگرد حمله‌ی عراق به خاک پاکت، به افتخار اینکه پاره‌ای از پیکر تو هستم و به احترام چند صد هزار هموطنی که
هشت سال برای دفاع از خاک عزیزت، جان باختند، امروز را (بیش از هر روز)،
با یادت آغاز کردم و به احترامت سبز پوشیده‌ام.
پاینده مانی و جاودان